تماشای تلویزیون و کودکان
محققان دانشگاه هاروارد به این نتیجه رسیده‌اند که «…هیچ مدرکی دال بر فایده‌ی شناختی تماشای تلویزیون در دو سال اول زندگی وجود ندارد». زمان تلف شده پای تلویزیون، که می‌تواند صرف انجام فعالیت‌های مفیدتر و رضایت‌بخش‌تر شود.
این یافته‌ها با آنچه بسیاری از والدین در مورد تلویزیون فکر میکنند یا به آن سوق داده شده‌اند (یا می‌خواهند باور کنند) ، از جمله ادعاهای مختلف غنی‌سازی که دی‌وی‌دی‌های آموزشی به سرعت انجام می‌دهند، در تضاد است. یافته‌های جدید از تحقیقات قبلی حمایت میکنند که برخی از آنها ادعا میکنند تماشای تلویزیون بیشتر ضرر دارد تا فایده.
آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند که کودکان زیر دو سال تلویزیون تماشا نکنند، با این حال بسیاری از دی وی دی های آموزشی موجود کودکان زیر شش ماه را هدف قرار می دهند. در مقاله مورد بحث، پزشکان کودکان را از بدو تولد تا سه سالگی زیر نظر گرفتند و دریافتند که به طور متوسط در حدود 6 ماهگی، کودکان هر روز حدود یک ساعت تلویزیون تماشا میکنند و این میزان «زمان نگاه به اسکرین» افزایش می‌یابد. با بالارفتن سن. نوزادانی که بیشتر تلویزیون تماشا می‌کردند تا سه سالگی مهارت‌های حرکتی زبانی و دیداری کمتری داشتند، اما پس از آموزش های لازم به خانواده جهت کم کردن زمان تلویزیون دیدن و انجام بازی های حسی و حرکتی با کودک، این رابطه از بین رفت.
تماشای تلویزیون درکودکان چه عوارضی ایجاد می نماید ؟
تماشای تلویزیون در کودکانه علاوه بر مشکلات یادگیری و حسی و حرکتی که ایجاد میکند، منجر به مشکلات دیگری از جمله چاقی، ADHD و مشکلات خواب، مشکلات چشم و … میشود.
به همان اندازه که برخی از ما نمی‌خواهیم با این واقعیت روبرو شویم، تلویزیون صرفاً جایگزینی ضعیف برای زمانی است که می‌توانیم با فرزندانمان بگذرانیم و آنها را در فعالیت‌های پربارتر مانند خواندن، کشف و بازی درگیر کنیم. علاوه بر این پیام‌های همیشگی مربوط به مصرف‌گرایی و استانداردهای فرهنگ عامه را که تلویزیون بر ذهن‌های کودکان ما حک میکند، فراموش نکنیم.
متأسفانه، زل زدن به صفحه تلویزیون و موبایل کار آسان و لذت بخشی است و چیزهای زیادی وجود ندارد که مانند تصاویر چشمک زن روی صفحه تلویزیون توجه کودک شما را جلب کند بنابراین وقتی کودک به تماشای تلویزیون عادت کند، سخت است که فرزندانتان را متقاعد کنید که چیزهای بهتری در زندگی وجود دارد.
بنابراین شاید بهتر باشد از ابتدا که کودک شما هنوز جوان و تأثیرپذیر است اجازه ندهید که به این امر عادت کند. سعی کنید هر بار که بی‌حوصله یا بی‌قرار می‌شوند، فعالیت‌های دیگری را جایگزین کنید که سرگرم کننده باشد.
به عنوان مثال:
- برای بازی به بیرون بروید یا فقط قدم بزنید. بچه ها، به خصوص نوزادان، تا زمانی که درختان و علف ها و تاب وجود دارد، نیازی به سرگرمی ندارند.
- برای آنها کتاب های تصویری بخوانید. بهتر است بدانید ساعاتی که می‌توانید با کودکان خود به اشتراک بگذارید، غیرقابل جایگزین است.
- به موسیقی گوش دهید (و برقصید). چند آهنگ را روشن کنید و با هم برقصید و سر و صدا کنید. بچه‌ها موسیقی را دوست دارند، و سعی کنید پیدا کنید که کودکتان به چه سبک موزیکی علاقمند است.
- کارهای هنری و صنایع دستی انجام دهید. این شامل نقاشی، طراحی، مجسمه سازی و هر نوع کاردستی است که فکرش را بکنید. درگیر کردن ذهن آنها در حین کار با دستانشان یک فعالیت عالی برای همه کودکان است.
در پایان، همه ما جایگزین بهتری برای تلویزیون می‌شناسیم، و تنها چیزی که ما را محدود میکند تخیل ماست، زیرا سرگرم کردن نوزادان بسیار آسان است و می‌توانند هر کاری را که می‌خواهید انجام دهید. مهمترین چیز این است که با آن سرگرم شوید، زیرا هر چقدر هم که کلیشه ای شده است، آنها برای همیشه کودک نخواهند بود، و زمانی که با آنها نمی گذرانید زمانی است که هرگز نمی توانید به آن برگردید.
علاوه بر این، آیا واقعاً می خواهید فرزندانتان بیشتر با یک اسفنج دریایی همذات پنداری کنند تا با شما؟ 🙂
کلینیک روانشناسی کودک و کاردرمانی و گفتاردرمانی آینده در کرج
شماره تلفن جهت هماهنگی نوبت : 02634431369
