ناخن جویدن کودکان
اگر فرزند شما ناخن می‌جود، او تنها نیست. حدود 50 درصد از کودکان بین 10 تا 18 سالگی حداقل گاهی اوقات ناخن های خود را می‌جوند و برای بسیاری از بچه ها این عادت حتی از نوجوانی شروع می شود.
ناخن جویدن از رایج‌ترین “عادات عصبی” است، مقوله‌ای که شامل پیچاندن مو، برداشتن بینی و مکیدن انگشتان دست نیز می‌شود. به طور رسمی، ناخن جویدن یک رفتار تکراری با تمرکز بر بدن است. بنابراین، در حالی که بعضی از بچه ها ناخن‌های خود را به خاطر ناسازگاری می‌جوند، برخی دیگر چون نمی‌دانند وقتی احساس اضطراب می‌کنند چه کاری دیگری باید انجام دهند، به ناخن جویدن پناه می‌آورند. ناخن جویدن می‌تواند آرامش بخش باشد. هر چند که ظاهر ناخوشایندی دارد، ناخن جویدن می‌تواند به دندان‌ها یا انگشتان کودک آسیب برساند.
راهکارهایی برای کمک به فرزندتان برای جلوگیری از ناخن جویدن
از آنجا که اکثر بچه ها در نهایت از ناخن جویدن خسته می‌شوند، بعضی از والدین در می‌یابند که بهترین رویکرد صرفاً نادیده گرفتن است. اما اگر ناخن جویدن کودک شما از حد طبیعی خارج شده و تبدیل به یک مشکل بزرگ شده است بهتر است که بدانید که کودک شما ممکن است کمی اضطراب یا استرس را تجربه کند. به خاطر داشته باشید که برخی از وقایع مثبت هم، مانند عضو گروه سرود شدن یا خرید حیوان خانگی جدید، می تواند برای کودکان استرس زا باشد.
اگر به نظر می‌رسد ناخن جویدن عادت بدی است، چند راه برای همکاری با فرزندتان وجود دارد تا این رفتار کم‌رنگ‌تر شود.راهکارهای جلوگیری از ناخن جویدن:
- روزانه ناخن‌ها را مرتب کنید. مرتب کردن ناخن‌های کودک باعث می شود سطح زیر ناخن‌ها کوچکتر شود – این به معنی کثیفی و آهک کمتر است-. بعد، اگر او ناخن‌های خود را بجود، باکتری‌های کمتری در دهان او قرار می‌گیرند.
- یک جایگزین پیدا کنید. به دنبال چیزی سالم باشید که فرزند شما ممکن است بتواند آن را در دهان خود بگذارد. برای یک کودک بزرگتر ممکن است تنقلات معمولی، ساقه کرفس و هویج خرد شده باشد. فقط مطمئن شوید که ناخن جویدن را با تنقلات قندی جایگزین نکنید و یا یک عادت بد را جایگزین آن نکنید.
- به دست کودک خود وسیله‌ای بدهید تا روی او تمرکز کند. وسیله‌ای که دستان فرزند شما را مشغول نگه دارد. مانند موم یا توپ‌های کوچک شنی. این کار اجازه می‌دهد تا او به جای تمرکز بر صدا و احساس گاز گرفتن ناخن های خود، روی بافت و احساس آنچه در دستان او است، تمرکز کند.
- بین خود و فرزندتان یک علامت کوچک انتخاب کنید تا او را به پیش‌گیری از ناخن جویدن دعوت کند. وقتی علائم شروع شدن ناخن جویدن را دیدید، به آرامی بازوی او را لمس کنید یا از کلمه کد استفاده کنید که بدون جلب نظر دیگران، به او هشدار می‌دهد. این کار به او کمک می کند وقتی که می‌خواهد این کار را انجام دهد، آگاهی بیشتری پیدا کند – از این گذشته، بسیاری از این عادت های عصبی به صورت ناخودآگاه انجام می شوند-.
- یک سیستم پاداش ایجاد کنید. یک نمودار برچسب ایجاد کنید و هر روز علامت گذاری کنید که کودک شما ناخن های خود را نمی‌جود. اگر کودک شما نمی‌تواند یک روز کامل برنامه را رعایت کند،، ممکن است شما نیاز داشته باشید که روز را به بخش‌های کوتاه‌تری مانند “قبل از صبحانه” یا “وقت شام” تقسیم کنید.؛ اگر کودک توانست محدوده را درست رعایت کند به او پاداش بدهید “مانند پارک رفتن برای پنج برچسب”.
- ممکن است لاک زدن بتواند به دختر بچه ها انگیزه بدهد. اینکه “مواظب باش لاک‌هایت خراب نشوند”.
- لاک تلخ را امتحان کنید. در این توصیه همیشه یک اشکال استاندارد وجود دارد: با استفاده از لاک تلخ دو جور می‌توان عادت ناخن جویدن را متوقف کرد. یک کودک به خاطر همزمانی چشیدن طعم تلخ و گذاشتن ناخن در دهان از ناخن جویدن منصرف شود و دوم اینکه به خاطر طعم تلخ از این رفتار خود آگاه شود و آن را ترک کند. اما یک هشدار وجود دارد یعنی باید مراقب باشید، زیرا برخی از لاک‌های تلخ حاوی استون یا فلفل هستند و اگر کودک دست به چشم‌هایش بزند دچار مشکل خواهد شد، این می تواند کمی صدمه زننده باشد.
- اجازه دهید کودک با پیامدهای طبیعی ناخن جویدن آشنا شود. به خاطر داشته باشید که پیامدهای طبیعی می‌توانند معلمان خوبی باشند. بنابراین اگر کودک از درد گرفتن سر انگشتان، یا کنده شدن پوست یا … شکایت دارد و یا در انجام کارها به مشکل بر می‌خورد به او بگویید “متوجه هستم که ناراحتی ولی تنها راه کمک به کم شدن این احساس درد یا بد حذف ناخن جویدن است که خودت باید تلاش کنی”.
از فاجعه سازی خودداری کنید، توجه بیش از حد به عادت های بد فرزندتان به احتمال زیاد باعث رفتار بدتر می‌شود یعنی ناخن جویدن بدتر می‌شود. تنبیه یا ایجاد احساس گناه در کودک برای گاز ناخن جویدن نیز در کمک به او در تغییر عاداتش مؤثر نخواهد بود. به کودک خود کمک کنید تا ناخن جویدن خود را کنترل کند، اما برای متوقف کردن آن خیلی اصرار نکنید. فریاد زدن یا گفتن اینکه”این که کار بد می‌کنی” کمک نمی‌کند. سخنرانی‌های طولانی را در مورد تمام دلایل انگشتان مکیدن یا ناخن جویدن، منزجر کننده می‌باشد -که احتمالاً کارایی هم ندارد. کمک به فرزندتان در پایان دادن به ناخن جویدن در صورتی که خود کودک با این طرح همراه باشد، بسیار موثرتر خواهد بود. اگر او به خصوص برای ترک عادت انگیزه نداشته باشد، به احتمال زیاد تلاش شما موفقیت‌آمیز نخواهد بود. بنابراین با او صبور باشید و اگر او علاقه ای به ترک عادت ندارد، ممکن است لازم باشد که صبر کنید. شما ممکن است هر از گاهی با گفتن چیزی شبیه به این موضوع را مورد توجه قرار دهید، “من متوجه می‌شوم ناخن های خود را زیاد می‌جوی. آیا در مدرسه و پیش بچه‌های دیگر اذیت نمی‌شوی؟” ذکر این که دیگران ممکن است او را در حال انجام این کار ببینند، ممکن است باعث شود او نسبت به رفتار خود ادراک دیگری پیدا کند. به همین ترتیب، ممکن است از او سؤال کنید، “دوست داری دیگر این کار را انجام ندهی؟”اگر فرزند شما برای ترک عادت آماده باشد، دربرنامه کمک به خود همکاری کند. او ممکن است “کلمه کد” خود را که شما می توانید استفاده کنید تعیین کند یا او ممکن است خودش پاداش را تعیین کند.
به فرزند خود زمان دهید ممکن است گاهی اوقات ناخن جویدن بهتر شود و دوباره بدتر شود. این اغلب بخشی از روند خلاص شدن از شر یک عادت بد است. با این حال، با گذشت زمان، احتمالاً ناخن جویدن کودک شما کم می‌شود. عادت های بد به سختی می‌شکنند. فقط به همه عادت‌های بدی فکر کنید که شما، به عنوان یک بزرگسال، در طول سالها تلاش کرده اید آنها را کنار بگذارید. اگر فرزند شما به دلیل ناخن جویدن‌های خود ناراحت است، به او یادآوری کنید که ممکن است بچه‌ها به این مشکل مبتلا شوند. قبل از اینکه او خیلی ناامید شود، نیز یادآوری کنید که این احتمالاً فقط یک مرحله است.
منبع: Amy Morin, LCSW .2019.How to Stop Children From Biting Their Nails