توانمندسازی کودکان

بهترین کاردرمان گر در کرج کیست؟

• کاردرمانی در کرج
• در یک کاردرمانگر به دنبال چه چیزی باشیم؟
• سوالاتی برای پرسیدن از یک درمانگر آینده نگر
• جستجوی خدمات در فهرست درمان ما

اگر به این موضوع شک دارید که کودک شما دارای اختلال پردازش حسی است، یا قبلا تشخیص اختلال حسی گرفته است، شما باید به دنبالا یک کاردرمان واجد شرایط در کرج بگردید. بسته به تشخیص کودک خود ممکن نیاز باشد با یک گفتاردرمانگر درکرج و یا روانشناس و مشاور کودک در کرج نیز کار کنید.

در یک کاردرمانگر در کرج به دنبال چه چیزی باشیم؟

پیدا کردن و انتخاب یک کاردرمانگر برای کمک به کودک، خود و یا خانواده‌تان یک تصمیم مهم است.  مانند همه متخصصان، کاردرمانگر ها در کرج  در آموزش، فلسفه و شخصیت متفاوت هستند.  بهترین انتخاب، کاردرمانگری است که برای فرزند شما و خودتان «مناسب»  باشد – کسی که شما و/یا فرزندتان دوست دارید و با او احساس ارتباط می کنید.

شما همچنین می خواهید به دنبال یک کاردرمانگر باشید که از روش هایی پیروی می کند که با درمان موثر مرتبط هستند.

 این درمان ها شامل:

• درمان مستقیم 1 به 1 را  در یک محیط غنی از حس ارائه می دهد که دارای تجهیزات منحصر به فردی است که طیف گسترده ای از فرصت های حسی را فراهم می کند.
  شامل یک ارزیابی تشخیصی  قبل از شروع درمان است و آن را به شکل نوشتاری و قابل درک ارائه می کند.  اگر بخش هایی با اصطلاحات خاص وجود دارد که متوجه نمی شوید، قبل از موافقت با درمان، توضیح بخواهید.
• آموزش والدین را به بخشی جدایی ناپذیر از برنامه درمانی تبدیل می کند ، آموزش والدین باید در برنامه درمانی گنجانده شود.
• قبل از شروع درمان ، اهداف مکتوبی را برای درمان ارائه می  دهد تا اطمینان حاصل کند که همه در مورد اولویت ها مکتوب هستند.
• ارزیابی منظم انجام میدهد و روند درمان و پیشرفت را با خانواده چک میکند.
• درمان فشرده حداقل دو بار در هفته و ترجیحاً سه باردر مدت زمان کوتاه تری به جای درمان یک بار در هفته ارائه می دهد. درمان هفتگی می تواند تغییرات رفتاری ایجاد کند، اما  تحقیقات  نشان می دهد که درمان فشرده تغییرات عصبی پایدار و همچنین تغییراتی در رفتار ایجاد می کند.
• از بازی و موفقیت  برای ایجاد تغییر و تقویت عزت نفس استفاده می کند. در کاردرمانی خوب و مبتنی بر حس، کودکان فکر می کنند دارند بازی می کنند. اگر کودکی در طول جلسات درمانی گریه می‌کند، کاردرمان  ممکن است در ارائه چالش  با  موفقیت مهارت نداشته باشد، که سنگ اصلی اثربخشی درمان است.
• از تحریک حسی هدفمند  برای کار بر روی عملکرد مانند غذا خوردن، لباس پوشیدن، بازی با دیگران، مشارکت اجتماعی، خودتنظیمی و عزت نفس استفاده می کند.
  سوالاتی می پرسد  که به درک مؤثر شما، فرزندتان و خانواده شما منجر می شود. از پرسیدن سوال خود هم نترسید! اگر نمی‌دانید کاردرمانگر شما چه می‌کند، بسیار مهم است که تأیید کنید که روش‌ها و فعالیت‌های او مبتنی بر مفاهیم صحیح درمانی و بخشی از یک استراتژی کاملاً تعریف‌شده است. اگر درمانگر نتواند به طور واضح به سؤالات شما پاسخ دهد، ممکن است علامت قرمزی باشد که او آموزش یا درک لازم برای ارائه مداخله مؤثر را ندارد.
• به شما گوش می دهد ، شما را باور می کند و به پتانسیل فرزندتان برای تغییر کاملا باور دارد. نتایج کاردرمانی  تغییرات عملکردی است – تفاوت هایی که شما، معلم فرزندتان و دیگران می توانید طی حدود سه الی شش ماه ببینید. اگر نمی توانید تشخیص دهید که فرزندتان در حال بهبود است یا خیر، او به اندازه کافی پیشرفت نمی کند!

سوالاتی که باید از یک درمانگر آینده نگر پرسید

همه کاردرمانگران برای کار با کودکان مبتلا به اختلال پردازش حسی آموزش ندیده اند. هنگامی که درمانگری را پیدا کردید که ممکن است بخواهید با او کار کنید، پرسیدن سوالات زیر به شما کمک می کند تا تصمیم بگیرید که آیا او برای شما و فرزندتان مناسب است یا خیر:

• آیا شما به عنوان یک کاردرمانگر توسط هیئت صدور گواهینامه در کاردرمانی تایید شده اید؟
• آیا تحصیلات عالیه و مرتبط دارید؟
• آیا آموزش خاصی در زمینه ارزیابی و درمان کودکان مبتلا به اختلال پردازش حسی دارید؟ آن آموزش چه شکلی به خود گرفت (مثلاً تحصیلات تکمیلی، سمینارهای حرفه ای)؟
• آیا توسط یک متخصص در کاردرمانی  با رویکرد یکپارچگی حسی راهنمایی شده اید؟
• چقدر تجربه کار با کودکان مبتلا به مشکلات رشد و/یا با اختلال پردازش حسی دارید؟
• آیا در استفاده از ابزارهای تشخیصی استانداردی که برای ارزیابی کودکانی که ممکن است دارای اختلال پردازش حسی باشند، آموزش دیده یا گواهینامه دریافت کرده اید؟

خدمات موجود در فهرست درمان ما:

• کاردرمانی حسی در کرج
• کاردرمانی درکی-حرکتی در کرج
• اتاق تاریک
• بازی درمانی کرج
• گفتاردرمانی در کرج
• تست هوش در کرج
• توانبخشی شناختی در کرج
• مشاور کودک کرج
• فرزند پروری
• آموزش ذهنی در کرج
• درمان اختلال یادگیری در کرج

چگونه به صورت کودک اتیسم ماسک بپوشانیم ؟

برای کودکان مبتلا به اوتیسم، نگه داشتن چیزی روی صورت و بدن که هنوز به آن عادت ندارند چالش بزرگی است. به علت مشکلات حسی، آنها از تجربیات حسی گریزان هستند و ممکن است واکنشی داشته باشند که ما نتوانیم درک کنیم. در حالی که یک راه عالی برای برگشتن کودک به مهد یا مدرسه استفاده از ماسک است.

آشنایی و معرفی ماسک :

برای نشان دادن و معرفی ماسک یک زمان کم استرس پیدا کنید یعنی زمانی که کودک به لحاظ خلقی آرام و بدون تنش است. اگر می‌توانید برای تهیه ماسک با او به جاهایی در اطراف خانه سر بزنید شاید آنها بتوانند ماسکی را پیدا کنند که از آن لذت ببرند -شاید رنگ یا تصویر شخصیت مورد علاقه آنها روی ماسک آنها را جذب کند [این کار مناسب بچه‌های اتیسم سطح بالا است. برای سایر گروه‌های اتیسم که تمایلی به خرید رفتن ندارند می‌توانید طرح مورد نظر را نقاشی کنید یا طرح مورد نظر اگر موجود است به طور آماده تهیه کنید .

تشویق و تایید :

نگه داشتن ماسک روی صورت را از زمان‌های خیلی کوتاه شروع کنید. به طور مثال کودک 5 ثانیه (حتی کمتر) ماسک را روی صورت نگه دارد، اما به خاطر داشته باشید حتماً قبل از خسته و حساس شدن کودک که منجر به قشقرق راه انداختن او می‌شود ماسک را از صورت کودک بردارید و به او جایزه و تایید کلامی دهید. به تدریج این زمان باید افزایش یابد [قبل از دادن ماسک به کودک یا کمک به او برای پوشیدن ماسک مطمئن شوید ماسک به لحاظ مواد و دوخت یکدست و  نرم باشد مثلاً نخی از آن آویزان نباشد یا کش آن سفت نباشد.

انواع ماسک را با اشکالِ مختلفِ بندهایِ نگهدارنده، امتحان کنید، به نظر می‌رسد، نوعی از ماسک‌ها که پشت سر گره زده می‌شوند برای بچه‌های اتیسم کمتر آزار دهنده باشند. با این حال بچه‌های اتیسم متفاوتند شاید برای کودکی ماسکی‌ با  بندی که پشت گوش می‌افتد هم مناسب باشد.

به خاطر داشته باشید که خونسردی خود را در مسیر انتخاب نوع ماسک و آموزش ماسک پوشیدن باید حفظ کنید. چنانچه مراحل با تندی و خشونت انجام شوند، آموزش موفقیت آمیز نخواهد بود.

بیرون رفتن با ماسک را از جاهای خلوت و جاهایی که کودک دوست دارد شروع کنید. شما می‌توانید از همان ابتدا به او بگویید که برای تمرین ماسک پوشیدن بیرون می‌روید. بهتر است زمان این گردش کوتاه باشد تا کودک خسته و کلافه نشود.

مهم تمرین گام به گام و پیشرفت تدریجی است تا کودک به پوشیدن ماسک عادت کند.

قصه درمانی گروهی در افزایش عزت نفس کودکان موثر است

کلینیک مشاوره و کاردرمانی آینده در کرج در راستای توانمند سازی کودک و ارتقا سلامت روان کودکان برگزار میکند:

کلاس های قصه درمانی گروهی برای کودکان 4 تا 13 سال با هدف استفاده از هنر و قصه به منظور:

• پرورش خلاقیت
• تقویت تخیل
• پرورش حواس
• تقویت اعتماد به نفس
• تقویت مهارت های ارتباطی و اجتماعی
• تقویت مهارت های کلامی
• کاهش مشکلات رفتاری

در کلینیک آینده واقع در چهارراه طالقانی (جهانشهر) کرج برگزار میگردد.

جهت ثبت نام با شماره:  02634431369  تماس بگیرید.

مدرس دوره سرکار خانم مهدیه رییسی کارشناس ارشد مشاوره با بیش از 10 سال سابقه کار در آموزش و پرورش میباشد.

برگزاری کلاس بازی و موسیقی مادر و کودک

کلاس های خلاقانه “بازی و موسیقی” مادر و کودک برای کودکان 2 تا 5 سال در کلینیک ذهن و شناخت آینده واقع در کرج برگزار میگردد.

اهداف این دوره ها شامل :

• افزایش تعامل صحیح و لذت بردن مادر و کودک از بازی کردن با یکدیگر
• افزایش مهارت های شنیداری کودک
• تقویت مهارت های اجتماعی کودک
• افزایش خلاقیت کودک
• تقویت هوش موسیقیایی کودک
• کمک به رشد مهارت های گفتاری کودک
• و…

مدرس این دوره از کلاس ها خانم سحر فروزانفر کارشناس ارشد روانشناسی بالینی و مشاور کودک، نوازنده پیانو و خواننده آواز کلاسیک با بیش از ده سال سابقه کار در زمینه موسیقی و خلاقیت و هنر کودک در سطح شهر کرج است.

جهت ثبت نام همین الان تماس بگیرید:

02634431369

برگزاری مجدد دوره آموزشی تربیت جنسی کودک و نوجوان

دوره آموزشی تربیت جنسی کودک و نوجوان(ویژه والدین) با اهداف  زیر در کلینیک کاردرمانی و گفتاردرمانی  و مشاوره آینده در کرج با اهداف زیر برگزار میگردد.

1. مفهوم شناسی تربیت جنسی
2. هویت جنسی و نقش آن
3. راهبردهای تربیت جنسی
4. حریم خصوصی و خود مراقبتی
5. مواجهه با رفتار خود تحریکی کودک
6. پیشگیری از سو استفاده جنسی در کودک
7. مدیریت بلوغ و مسایل ارتباطی
8. و….

مدرس: مهدیه رییسی کارشناس ارشد مشاوره

شماره تماس جهت هماهنگی: 02634431369

آیا کودکم اختلال حسی دارد؟

یکپارچگی حسی فرآیندی است که در مغز انجام می شود و منجر به دریافت اطلاعات حسی، پردازش صحیح این اطلاعات و ترکیب این اطلاعات آمده از حواس مختلف و اتخاذ یک تصمیم مناسب براساس اطلاعات وارد شده از همه منابع و در نهایت اجرای آن تصمیم به وسیله فرستادن تکانه های الکتریکی به عضلات و اندام ها می شود. همچنین فرآیندی است که اطلاعات حسی غیر ضروری را فیلتر میکند.برای مثال زمانی که در یک رستوران شلوغ هستید،سیستم یکپارچگی حسی به شما این امکان را می دهد که صداهای اضافی محیط را فیلتر کنید و نادیده بگیرید تا بتوانید از گپ زدن با دوستان خود لذت ببرید.

زمانی که کودک نمی تواند اطلاعاتی که از حواس مختلفش به مغز می رسد را پردازش کند و نمیتواند ادراک ایجاد شده به وسیله چشم ها، گوش ها، مفاصل و حس تعادلش را به درستی ترکیب کند،مسایل کوچک برای او به طرز ناراحت کننده ایی بزرگ جلوه میکنند.اختلال یکپارچگی حسی اختلالی است که شامل این مشکلات حسی می باشد و کاردرمانی با استفاده از چهارچوب یکپارچگی حسی،در جستجوی حل مشکل است.

سه حس اصلی که در درمان یکپارچگی حسی بیشتر از سایر حواس مورد توجه کارشناسان کاردرمانی قرار میگیرد شامل حسی عمقی، وستیبولار(تعادلی) و حس لامسه می باشد. اگر این سه حس به درستی کار نکنند حس های دیگر نیز نمی توانند به خوبی عمل کنند. کارشناسان معتقدند که تحریک سازمان یافته این حواس می تواند در تعدیل سایر حواس مثل بویایی، شنیداری، بینایی و چشایی نیز موثر باشد.به همین دلیل کاردرمانگران در جلسات درمانی خود با کودکانی که مشکلات حسی  دارند، بر روی فعالیت هایی که شامل لمس ، حرکت ، و کارهای سنگین است ، تمرکز میکنند.

کودکانی که اختلال حسی دارند الگوی رفتاری خاصی در خصوص حس های مختلف دارند، آنها معمولا: 

• واکنش های بیش از  حد یا کمتر از حد به اطلاعات حسی دارند.
• خام حرکتی و اشتیاق برای پریدن ،چرخیدن و سر و صدا کردن دارند.
• در تشخیص و تفکیک اطلاعات مهم از اطلاعات پس زمینه ایی و غیر ضروری ناتوان هستند.

حواس هفت گانه در اختلال یکپارچگی حسی :

حس عمقی: یا حس وضعیت بدن، اگر کودکتان به طور منظم به،تصادفی یا هدفمند به اشیا برخورد میکند؛ برای برنامه ریزی توالی حرکات ساده دچار مشکل است؛دایما میپرد و جست و خیز میکند و یا دیگران را سفت بغل میکند یا هل میدهد، در پردازش حس عمقی دچار مشکل است.

حس وستیبولار: یا حس تعادل، اگر کودک برای تاب خوردن ترس یا اشتیاق فراوان دارد؛از ارتفاع یا پریدن می ترسد؛ چرخیدن دور خود یا جنبیدن به جلو و عقب را دوست دارد،  در حس وستیبولار دچار مشکل است.

حس لامسه: اگر کودک واکنش بیش از حد به لباس پوشیدن، شانه کردن مو، اصلاح مو و یا کارهای مربوط به دندان پزشکی نشان میدهد؛ واکنش کافی به سرما و گرما و درد ندارد؛ از بغل کردن و قلقلک و نوازش اجتناب میکند، در حس لامسه دچار مشکل است.

حس بینایی: اگر کودک چراغ های روشن را تحمل نمیکند؛ نمی تواند در زمینه شلوغ شی مورد نظر را پیدا کند؛ یا در چیدن پازل ضعف دارد در حس بینایی دچار مشکل است.

حس شنیداری: اگر کودک واکنش بیش از حدی به صدای سوت، آژیر و جارو برقی و دریل و … نشان میدهد؛ نمی تواند در اتاق پر سر و صدا آرام باشد؛ یا زمانی که محیط شلوغ باشد او را صدا میزنید، نمی شنود و پاسخ نمی دهد، در حس شنیداری دچار مشکل است.

حس بویایی: اگر کودک در تفاوت قایل شدن بین بو های مختلف مشکل دارد؛ به بوهای خاصی واکنش بیش از حد نشان میدهد؛ یا به بوهای قوی واکنش نشان نمیدهد و یا همه چیز را بو میکند؛ در حس بویایی دچار مشکل می باشد.

حس چشایی: اگر کودک شما اشتیاق زیادی به طعم های قوی تیز و تند دارد؛ از خوردن همه غذاها به جز غذاهای شیرین اجتناب میکند؛اقلام غیر خوراکی را میمکد یا میخورد، در حس چشایی دچار مشکل است.

درمان یکپارچگی حسی در کرج

با مراجعه به یک کاردرمان و ارزیابی دقیق کودک توسط کارشناس مربوطه، غالبا کودکان احتیاج به یک دوره 6 ماهه تا یکساله(با جلسات درمانی منظم حداقل دو بار در هفته) کاردرمانی حسی و رعایت رژیم حسی توصیه شده توسط تراپیست کاردرمانی دارند و در صورت کندی در روند درمان توسط کاردرمان به پزشک متخصص جهت انجام دارودرمانی به منظور تسریع روند درمان ارجاع داده می شوند.

منبع جهت مطالعه بیشتر در این زمینه: “کتاب یکپارچگی حسی” تالیف دکتر علیزاده و شیرین ملکی

مشکل رفتن به مهد کودک و درمان اضطراب جدایی

ورود به محیط های جدید برای بسیاری از کودکان به علت نا آشنایی و نا توانی در پیش بینی اتفاقات و توقعات اضطراب زا است. اما ورود به محیط های جدید مثل مهد کودک و یا کلاس های گروهی جهت رشد مهارت های ارتباطی و اجتماعی از دو سالگی به بعد ضروری است.

برای شروع بی درد سر مهد کودک توصیه می شود :

• پیش از حضور تمام وقت کودک در مهد او را چند باری با خود به مهد ببرید و اجازه دهید که با فضای مهد آشنا شود.
• سعی کنید در این ساعت حضور کوتاه مدت در محوطه مهد با خوردن خوراکی های دوست داشتنی و بازی های جذاب به کودک بسیار خوش بگذرد.
• تلاش کنید به فرزند خود کمک کنید دوستانی در مهد پیدا کند و با مربی ها ارتباط برقرار کند.
• شروع حضور در مهد باید از ساعت های کم شروع شود و به تدریج افزایش یابد.
• حتی اگر از نظر شما مربی یا سایرین در مهد رفتار اشتباهی داشتند در مقابل کودک ابراز ناراحتی و نگرانی نکنید بلکه در غیاب کودک مساله را حل کنید.
• سعی کنید شما به عنوان والدین فقط حضور فیزیکی در مهد داشته باشید و کودک برای رفع نیازهایش از مربیان مهد کمک بگیرد.
• نکات مثبت حضور در مهد را برای کودک پر رنگ جلوه بدهید و مداوم با هشدارهایی مانند این که “اگر تو را زدند و ….” کودک را از حضور در مهد نترسانید.
• حتما سعی کنید همزمانی بین شروع مهد با مثلا جدا کردن جای خواب کودک  و یا سایر موارد اضطراب زا وجود نداشته باشد.
• وقتی حضور مستقل در مهد شروع شد هرگز به کودک نگویید که “وقتی مهد می روی دلم برایت تنگ می شود”.
• در روزهای اول حضور کودک در مهد سعی کنید حتما به موقع برای برگرداندن کودک به خانه دنبالش بروید و یا اگر کودک از سرویس استفاده می کند حتما سریع درب منزل را باز کنید.
• به خاطر داشته باشید که کودکان با اضطراب جدایی به سختی از والدین جدا می شوند و احتمالا در مهد نمی مانند.

در صورتی که با رعایت نکات بالا مشکل مهد رفتن کودک شما حل نشد به متخصص روانشناس کودک در کرج مراجعه نمایید. تا با ارزیابی دقیق کودک شما راهکارهای موثر متناسب با کودکتان را ارایه کند.

بهترین روانشناس و بهترین مشاور در کرج می تواند با  طرح سوالات تخصصی از کودک و مادر علت وابستگی عاطفی کودک شما را شناسایی کند و موثر ترین درمان جهت کاهش اضطراب جدایی کودک دلبندتان را ارایه دهد.

وقتی کودکی می گوید: “هیچ کس من را دوست ندارد!”

همه از من متنفرند!

هیچ کس با من دوست نمی‍شه!

اینها چیزهای خوبی نیستند که والدین می‌شنوند. والدین ممکن است به طور غریزی مساله را حل کنند یا به فرزندشان اطمینان دهند که این احساس درست نیست.

اما این پاسخ غریزی درست نیست! احساس “اینکه والدین فکر کنند مردم از فرزندشان نفرت دارند” دردناک است، و دردناک‌تر این است “که کودکی فکر کند کسی او را دوست ندارد” ضربه‌ای بسیار کاری است. بنابراین باید حل شوند.

یک پیشنهاد این است: ما مجبوریم خودمان را عقب نگه داریم؛ زیرا اگر این کار را نکنیم، ما به طور ناخواسته پیامی را که این احساسات بد است را به فرزندمان ارسال می کنیم، شاید آنها نمی توانند از این احساسات دست بردارند و مهمتر از همه، شاید مهارت های لازم را ندارند.”

کارشناسان بر این باورند که والدین باید به تمرکز بر آموزش فرزند خود برای کمک به خود بپردازند.

چنین شرایطی، هر چند سخت است اما فرصت مناسبی برای یادگیری‌ مهارت‌ها و پیچیدگی‌‌های دوست یابی  است.

با “هیچ کس من را دوست ندارد” چه کنیم؟

در اینجا شش راه برای تبدیل لحظه دردناک به یک فرصت برای رشد و شانس برای یادگیری یک مهارت ارزشمند زندگی وجود دارد.

1. گوش کنید

هر کسی ممکن است روزهای بدی داشته باشد. به این معنی که کوچکترین مشکلی ممکن است باعث ناامیدی و خشم کودک شود و کودک فکر کند که دنیای دوستی او با دوست یا همکلاسی‌اش پایان یافته است. لوین می‌گوید اولین چیزی که باید انجام شود گوش دادن است. ابتدا باید متوجه شد که آیا این الگوی ارتباطی کودک است که زود می‌رنجد و قهر می‌کند یا احساسی واقعی است.

این کارشناس می گوید: “با گوش دادن می توانید دریابید که آیا یک مشکل واقعی وجود دارد، مانند قلدری یا چیزی که باعث مهارت های اجتماعی ضعیف کودک می‌شود و باید مورد توجه قرار گیرد.”

2. احساسات فرزندتان را تأیید کنید”

شروع همدلی مهمترین کمک است. چیزی شبیه به این گفته شود “اوه عزیزم، من می دانم که احساس اینکه همه از شما نفرت دارند واقعا دردناک است”.

جین نلسن، نویسنده انضباط مثبت، می گوید: وقتی کودک احساس درد و ناراحتی نشان می‌دهد، اعتبارگزاری این احساس و اجازه به تجربه آن، یک اقدام مهم برای رشد احساسات است. نلسن می گوید ایمان به توانایی کودک برای موفقیت در تجربیات منفی زندگی است که به کودک یاد می‌دهد به خودش ایمان داشته باشد.

3. از سوالات باز استقبال کنید

پس از ابراز همدردی، سوالاتی مانند این که «چرا اینطور فکر می‌‌‌کند؟» می تواند به بچه ها کمک کند تا مشکل را تجزیه و تحلیل کنند و راه حل های خود را به دست آورند.

“پرسیدن سوالات بسیار از کودک می‌تواند کودکان را به فکردن به فرایند وادار کند، تا اینکه به احساس خود آگاه شوند و شاید کودکان را به این نتیجه برساند که” آه، می‌دانید ماجرا چیست؟ فکر نمی‌کنم واقعا این طور بوده باشد که آنها واقعا از من متنفر باشند. شاید آنها متوجه حضور من نشدند؟! “اگر کودکان خودشان به این نتیجه برسند، به احتمال زیاد به منفور نبودن خود بیشتر اطمینان پیدا می‌کنند.

4. مهارت های اجتماعی کودک خود را ارزیابی کنید

اگر واقعا فکر می‌کنید مشکلی وجود دارد مهارت‌های اجتماعی فرزند خود را ارزیابی کنید. “شاید چیزی برای خجالت، شرم و یا نفرت وجود دارد”. با معلم فرزندتان صحبت کنید و از آنچه که در مورد مهارت های اجتماعی و تعاملات کودک شما با همسالانش مشاهده کرده‌ است بپرسید. تعداد دعوت از کودکان دیگر به بازی با خود را به  شکل فعالیت ثبت کنید تا کودک فرصت‌های بیشتری برای دوست پیدا کردن را تجربه کند. کارشناسی به نام  هندریکس پیشنهاد می‌‌کند: “من می توانم به فرزندم بگویم که شخص دیگری را برای اینکه تنها دوستش باشد را پیدا کند”.

5. فرصتی برای آموزش همدلی داشته باشید

به کودک آموزش دهید تا احساسات دیگران را در مقابل رفتارهای خود حدس بزند و علل ناراحتی‌های آنها را از خود وارسی کند. آموزش همدلی به کودکان و اینکه آنها بتوانند احساسات دیگران را نسبت به رفتارهای خود متوجه شوند به اصلاح رفتار آنها کمک خواهد کرد.

6. اجازه دهید فرزند شما در پیدا کردن راه حل فعال باشد

از کودک سوال کنید که چه ایده هایی برای راه حل وجود دارد. اگر چه ممکن است کودک بخواهد که والدین مساله را حل کنند، اما به یاد داشته باشید که این مسائل فرصتی برای نشان دادن این است که کودک خود قادر به یافتن جوابها است. از کودک بپرسید: «آیا می تواند برای حل این مشکل و برای جلوگیری از به وجود آمدن مشکل در آینده کاری کند؟”. اگر کودک نتوانست مثال‌هایی از تجربیات والدین به خصوص وقتی همسن و سال کودک بوده‌اند می‌تواند کمک کننده باشد.

منبع : www.greatschools.org

کمک به کودکان اتیسم راهبردهای درمان و تربیت

والدین کارهای زیادی می توانند برای فائق آمدن بر مشکلات فرزندان خود انجام دهند. مهمترین چیز این است که شما نیازهای فرزندتان را بشناسید و برای بر طرف شدن آن‌ها تلاش کنید. به دنبال این نباشید که کسی اتیسم بودن فرزند شما را تایید کند و بگوید که چطور و چه کاری انجام بدهید. برداشت شما از هیجانات فرزندتان بهترین راهنمای کشف و پاسخ به نیازها کودک‌تان است. برخورد درست با کودک، به شما و فرزندتان کمک خواهد کرد تا زندگی برای فرزند اتیسم و شما راحت‌تر شود.

راهنمایی والدین کودکان اتیسم به درمان و حمایت

اگر به تازگی متوجه شده‌اید که فرزند شما مبتلا به اتیسم است ممکن است در مورد اتفاقات آینده نگران و سر در گم باشید. هیچ پدر و مادری آماده شنیدن چیزی جز سلامتی و خوش حالی فرزندش نمی‌باشد و تشخیص اتیسم بودن کودک می‌تواند خیلی وحشتناک باشد. ممکن است در مورد بهترین کمک به فرزند خود مطمئن نباشید و یا در مورد شیوه‌های متفاوت کمک و آموزش گیج شوید. ممکن است به شما گفته شود  این بیماری مادام العمر و غیر قابل درمان است، هر چند این گفته ها درست است اما نگرانی را رها کنید، مشکل را بپذیرید و تلاش کنید شرایط را تغییر دهید.

درست است که اتیسم تمام گستره رشد را درگیر می‌کند، اما راهبردهای درمانی و آموزشی وجود دارد که به کودک کمک می‌کند مهارت‌هایی را برای غلبه بر مشکلات بیاموزد تا بر مشکلات فزاینده فائق آید. این خدمات نگهداری می‌تواند شامل خدمات در منزل، رفتاردرمانی، آمورش‌های مدرسه محور، و خدمات برآورده‌سازی نیازهای ویژه کودک باشد. با یک طرح درمانی درست، عشق و حمایت کودک شما می‌تواند یاد بگیرد، رشد و پیشرفت کند.

منتظر تشخیص نمانید

اگر کودک شما اتیسم یا دیگر اختلالات تاخیر رشدی را داراست بهترین چیز شروع به‌هنگام درمان است. به محض این که متوجه شدید چیزی متفاوت از شرایط عادی است کمک رسانی را شروع کنید و منتظر اینکه فرزندتان تشخیص قطعی بگیرد نباشید. آموزش و درمان به موقع کودکان با سن کمتر مبتلا به اختلالات طیف اتیسم، شانس موفقیت آموزش و درمان را بالا می برد. مداخله زود هنگام راهی موثر برای کمک به رشد بهنجار و کاهش علایم اتیسم است.

وقتی کودک اتیسم است: تکالیف والدین

• در مورد اتیسم یاد بگیرید: هر چه که شما بیشتر اتیسم را بشناسید در مورد آموزش و درمان بهتر تصمیم خواهید گرفت. در مورد گزینه های درمانی، پرسش ها، واتخاذ تصمیم های درمانی اطلاعات کافی کسب کنید.
• متخصص فرزند خود شوید: در مورد اینکه چه چیزهایی می‌تواند موجب بد‌رفتاری، رفتارهای مخرب و حتی خوش رفتاری فرزند شما شود اطلاعات کافی بدست آورید. فرزند اتیسم شما در شرایط تنش زا چه کار می‌کند؟ چه چیزی او را آرام می‌کند؟ چه چیزی او را ناراحت می‌کند؟ از چه چیزی لذت می‌برد؟ اگر شما متوجه شوید که چگونه می‌توانید بر فرند خود تاثیر گذار باشید، بهتر می‌توانید اشکلات را پیدا کنید و از شرایطی که منجر به تنش می شود پیش‌گیری کنید.
• فرزند خود را با تمام خصوصیات بپذیرید: به جای اینکه به تفاوت‌های فرزند اتیسم خود با سایر کودکان متمرکز شوید و اینکه چه توانایی‌هایی ندارد، پذیرش کودک را تمرین کنید. از خصوصیات خاص فرزند خود لذت ببرید، موفقیت‌های کوچک او را تشویق کنید و از مقایسه او با سایر کودکان دست بردارید. احساس عشق ورزیدن بدون شرط و پذیرش به شما بیش از هر چیزی کمک خواهد کرد.
• تسلیم نشوید: مسیر اختلالات طیف اتیسم غیر قابل پیش بینی است. از زندگی فرزند خود نتیجه‌گیری نکنید. مانند هر انسان دیگری، مبتلایان به اتیسم هم با رشد و گسترش توانمندی‌های خود وارد مراحل زندگی  می‌شوند.

نکته اول کمک به کودکان اتیسم: محیطی امن و قانون‌مند فراهم کنید

بدانید که مسیر کمک به تربیت و کمک به کودک اتیسم طولانی و نسبتاً دشوار است. اما در مجموع، نکات زیر به شما در تربیت فرزند اتیسم  کمک می‌کند:

• استوار باشید: بچه‌های با اختلالات طیف اتیسم برای سازگاری با محیط و یادگرفتن آن (مثل سازگاری با درمانگران یا محیط مدرسه، سازگاری با دیگران، و قوانین خانه) زمان‌های دشواری را سپری می‌کنند.  ممکن است کودک اتیسم از زبان در ارتباطات مدرسه استفاده کنند، اما هیچگاه در خانه این کار را نکند. ثابت نگه داشتن محیط بهترین راه تقویت یادگیری کودک اتیسم است. ببینید درمانگر کودک چه کارهایی را انجام می‌دهد و از چه شیوه هایی استفاده می‌کند تا همان تکنیک ها را در خانه استفاده کنید. امکان این را که آیا می‌توان از چند درمانگر استفاده کرد را در بیش از یک مکان بررسی کنید تا فرزندتان را در تعمیم آموخته‌ها به محیط‌های مختلف و افراد مختلف کمک کنید. ثبات و استواری شما به کودک کمک می‌کند تا در مسائل رفتاری کودک مداخله کنید و با او تعامل خوبی داشته باشید.
• برنامه ثابت داشته باشید:  بهترین راه کمک به کودکان اتیسم این است که یک برنامه منظم و ساختارمند داشته باشند. چنانچه در بحث پیشین گفته شد ثبات و پایداری نیاز اساسی کودک اتیسم است. برای فرزند خود برنامه‌ای منظم برای تغذیه، درمان، مدرسه، و خواب داشته باشید. مواظب باشید این نظم در کمترین حد ممکن هم  بهم نخورد. اگر در شرایطی بهم خوردن نظم غیر قابل اجتناب است، فرزند خود را پیش‌تر برای آن آماده کنید.
• به رفتارهای خوب پاداش دهید: تقویت مثبت یکی از بهترین راه‌های عادت دادن بچه‌های اتیسم به انجام کارهای درست است. بچه‌های اتیسم را اگر کار یا مهارت خوبی آموخته اند تشویق کنید و به آن‌ها جایزه بدهید. رفتارهای خوب موردی آن ها هم حتما باید تشویق برجسته شود. دنبال راه‌های پاداش دادن باشید، مثل دادن برچسب یا بازی کردن با اسباب بازی دلخواه.
• محیط خانه را امن کنید: محیط خانه  را طوری بیارایید که کودک احساس امننیت، آسایش و راحتی کند. این مستلزم سازماندهی و وضع کردن مرزهایی است که کودک متوجه می‌شود. علایم دیداری می‌تواند مفید باشد (استفاده از علایم و نوارهای رنگی برای نشان دادن محدودیت‌ها). شما مجبور به ایمن نگه داشتن خانه هستید به خصوص اگر فرزند شما مستعد قشقرق یا رفتارهای خود آسیب رسان است.

نکته دوم کمک به کودک اتیسم: راه های غیر کلامی برای ارتباط پیدا کنید

ارتباط با کودک اتیسم می‌تواند همراه با دردسر باشد، اما شما نبایستی این ارتباط را اجبار و یا محدود کنید.  شما با نگاه کردن به فرزند خود، لمس کردن او، تُن صدایتان وقتی با او حرف می‌زنید و زبان بدنتان با او ارتباط برقرار می‌کنید. همچنین ممکن است فرزندتان با شما ارتباط برقرار کند، حتی اگر حرف نزند و صحبت نکند. شما باید زبان ارتباط با کودک اتیسم را  یاد بگیرید.

• نشانه های غیرزبانی را جستجو کنید. اگر شما آگاه  و هشیار باشید، می‌توانید نشانه‌های غیرکلامی که فرزندتان برای ارتباط دارد را متوجه شوید. به صداهایی که کودک تولید می‌کند، به حالات چهره، و حالات بیانگر خستگی، گرسنگی و خواستن چیزی از طرف کودک توجه کنید.
• نیازهای منجر به قشقرق‌ها را پیش‌بینی کنید. آشفتگی ناشی از احساس نادیده گرفته شدن و نفهمیده شدن طبیعی است، و در این زمینه هیچ فرقی بین کودک اتیسم و غیراتیسم نیست. اما وقتی کودک اتیسم قشقرق راه می‌اندازد و دچار آشفتگی می‌شود اغلب به خاطر نادیده گرفتن علایم غیر کلامی نشانگر نیازهای اوست. در کودک اتیسم قشقرق راه انداختن راهی برای ارتباط برقرار کردن با والدین به هنگام ناکامی و جلب توجه است.
• زمان‌هایی را برای بازی و سرگرمی با کودک اختصاص دهید. کودک اتیسم، هر چند که مبتلا به اتیسم است اما کودک است. هم  برای بچه ها و هم برای والدین زندگی کردن ضروری‌تر از درمان است. بازی‌های منظم و برنامه‌ریزی شده بر هشیاری و آگاهی کودک شما می‌افزاید. به دنبال راه‌های سرگرم کردن یکدیگر باشید، فکر کنید که چه چیزی منجر به خندیدن و خوش‌حالی شما و فرزندتان خواهد شد، و او را از لاک خود بیرون خواهد آورد. فعالیت‌های سرگرم کننده و شاد هر چند آموزش و درمان نباشند، لازمه رشد کودک و کودک اتیسم هستند. نتایج و فواید شگفت‌انگیز بازی و لذت از بازی نه تنها منجر به خوش‌حالی شما و فرزندتان خواهد شد بلکه آرامش را به روابط باز خواهد گرداند. بازی بخشی ضروری از  یادگیری و احساس مفرح بودن زندگی است.
•  به حساسیت های حسی فرزند خود توجه کنید. بسیاری از کودکان اتیسم نسبت به نور، صدا، لمس، مزه و بو بسیار حساس هستند. ممکن است کودکان اتیسمی هم باشند که کُند حسی داشته باشند. اینکه کدام محرک و در چه شدتی از نور، صدا، حرکت، و چگونگی بغل کردن و نوازش کردن راه انداز قشقرق و رفتارهای بد یا خوب فرزند شماست اطلاعات کافی جمع کنید. چه چیزی موجب تنش کودک اتیسم می شود؟ چه چیزی او را آرام می کند؟ چه چیزی موجب ناراحتی یا خوش‌حالی او می‌شود؟، اگر شما بدانید که چه چیزی بر فرزند شما موثر است؛ بهتر می توانید مشکلات را متوجه شوید، از شرایطی که منجر به مشکلات خواهند شد پیشگیری کنید، و تجارب موفقی را خلق کنید.

نکته دوم کمک به کودک اتیسم: درمان های شخصی برای اتیسم خلق کنید

روش‌های درمانی زیادی جهت کمک به کودکان اتیسم وجود دارند که بسیار هم معتبر هستند، اما کدام‌یک می‌تواند برای فرزند شما مناسب تر باشد. چیزی که می‌تواند خیلی بغرنج باشد شنیدن چیزهای متفاوت و گاه متناقض از سایر والدین و پزشکان است. وقتی یک روش درمانی و آموزشی برای کودک اتیسم طراحی و توصیه می‌شود، به خاطر داشته باشید که هیچ روش درمانی به تنهایی پاسخ‌گوی همه نیازهای کودک اتیسم نیست. هر کودک مبتلا به اتیسمی منحصر به فرد و یگانه است، با نقاط قوت و ضعف منحصر به خود.

روش درمانی بایستی مناسب نیازهای فردی هر مبتلا به اتیسمی باشد. شما بدانید که فرزند شما بهترین است، پس تلاش کنید تا تمام نیازهای او را بر آورده سازید. در این مسیر شما می‌توانید سوال های زیر را از خود بپرسید (منبع: پژوهشگاه ملی سلامت):

• نقاط قوت فرزنم چیست؟
• نقاط ضعف فرزند چیست؟
• رفتارهای دردسر آفرین کدامند؟
• فرزندم کدام مهارت های اساسی را ندارد؟
• فرزندم از چه راهی (دیدن، شنیدن و انجام دادن) بهتر یاد می‌گیرد؟
• فرزندم از چه چیزی لذت می‌برد و کدام فعالیت‌ها منجر به درمان او می‌شود؟

در نهایت به خاطر داشته باشید که موضوع این نیست که هیچ طرح درمانی برای کودک اتیسم کاملا مناسب نیست بلکه  مساله این است که شما باید راه های شخصی خود را برای موفقیت درمان پیدا کنید. شما باید با دست به یکی شدن با درمانگر کودک، بهترین راه درمان را پیدا کنید و با اجرای بدون وقفه و بدون تناقض تمرین‌ها به فرزند اتیسم خود کمک کنید.

یک طرح درمانی خوب این طور خواهد بود:

• کودک شما را جذب خواهد کرد
• یک برنامه قابل پیش بینی ارائه خواهد کرد
• تکالیف و مجموعه ای از گام های ساده را به کودک اتیسم خواهد آموخت
• توجه کودک را در فعالیت های خوب سازماندهی شده، فعالانه به کارخواهد گرفت
• تقویت پیوسته برای رفتارها تدارک خواهد دید
• والدین را به کار خواهد گرفت و درگیر درمان خواهد کرد

انتخاب درمان اتیسم

وقتی درمان اتیسم مطرح می شود، گوناگونی و تفاوت بین روش‌های درمان موجب گیجی می‌شود. تعدادی از درمانگران اتیسم بر کاهش مشکلات رفتاری و ایجاد ارتباط و مهارت‌های اجتماعی تمرکز می‌کنند در حالی که گروهی دیگر بر مشکلات ناشی از یکپارچگی حسی، مهارت‌های حرکتی، مسائل هیجانی و حساسیت‌های تغذیه‌ای تاکید می‌کنند.

با داشتن انتخاب های زیاد، تحقیق در مورد روش ها اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، با متخصصان درمان اتیسم صحبت کنید و در مورد کارایی و کاربرد روش‌ها بپرسید. اما  به خاطر داشته باشید که شما بیش از یک  نوع درمان را نمی توانید برگزینید. هدف درمان اتیسم باید درمان تمام نشانگان و نیازهای کودک اتیسم باشد. این امر اغلب نیازمند داشتن رویکردی ترکیبی به درمان هاست که بهترین‌های روش‌های درمانی را در خود جمع می‌کند.

متداول‌ترین درمان‌های اتیسم عبارتند از رفتاردرمانی، گفتاردرمانی، بازی‌درمانی، کاردرمانی و تغذیه درمانی.

نکته چهارم کمک به کودک اتیسم: یافتن کمک و حمایت

تربیت و مراقبت از کودک اتیسم مستلزم صرف انرژی و زمان بسیاری است. روزها و ساعاتی وجود دارد که مراقب کودک اتیسم احساس اضمحلال و فشار روانی می‌کند و دلسرد می‌شود. تربیت کودک به هیچ وجه کار آسانی نیست، و البته پرورش کودکی با نیازهای ویژه بسیار مشکل‌تر است. برای این که شما پدر و مادر موثرتری باشید باید بتوانید ضرورت‌های مراقبت از خود را هم رعایت کنید. سعی نکنید نیازهای خود را نادیده بگیرید. شما می‌توانید از سایر والدین و مراکز درمان و آموزش کودک اتیسم کمک بگیرید تا با دریافت کمک و حمایت با آرامش بیشتری به تربیت کودک اتیسم بپردازید. والدین می توانند جهت کمک و حمایت گرفتن می‌توانند از والدین سایر کودکان اتیسم، مراکز نگهداری و آموزش کودکان اتیسم و مشاوره‌های فردی، خانوادگی و تربیتی استفاده کنید. شما در مسیر تربیت باید بتوانید حقوق خود و فرزندتان را بدانید و رعایت کنید.

منبع : Helping Children with Autism, Autism Treatment Strategies and Parenting Tips. http://www.helpguide.org/articles/autism/helping-children-with-autism.htm.

نقش اختلالات گفتار و زبان در اختلالات یادگیری

با بررسی تاریخچه ناتوانی‌های یادگیری، مشخص می‌شود که مشکلات زبان در این حوزه متداول است. نتایج پژوهشی نشان می دهد که شیوع مشکلات زبانی و گفتاری و شنیداری در بین کودکان با اختلالات یادگیری در مجموع 96.2% است. نتایج تفکیکی نشان داد 90.5% کودکان با اختلالات یادگیری نقص زبانی، 23.5% اختلالات تلفظ، 12% اختلالات صوت و 1.2% هم مشکلات روانی گفتاری داشته اند.

منبع : Gibbs, D. P., & Cooper, E. B. (1989). Prevalence of communication disorders in students with learning disabilities. Journal of Learning Disabilities, 22(1), 60-63.